Podobna pisownia Podobna pisownia: dran

drań (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[drãɲ], AS[drãń], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pejor. mężczyzna podły, niegodziwy, zły, nikczemny
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Nic mi w życiu nie wychodzi! Mężczyźni, których kochałam, okazali się wszyscy draniami! Zostałam sama, bez oparcia, bez zawoduTy jeden byłeś dla mnie dobry![1]
składnia:
kolokacje:
(1.1) paskudny / podły / wyrachowany / zimny drań
synonimy:
(1.1) łajdak, łotr, łobuz, nicpoń, niegodziwiec, nikczemnik, szubrawiec; pogard. kanalia, kreatura; pot. bydlak, bydlę, gad, gadzina, gnida, padalec, parszywiec, plugawiec, podlec, swołocz, szuja, ścierwo, świnia; reg. sobaka; slang. wredol; posp. sukinkot, łachudra; wulg. skurwiel, skurwysyn, sukinsyn; eufem. skurczybyk, skurkowaniec; gw. (Śląsk Cieszyński) łazynga, ożygon, pieróńszczok
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. draństwo n
przym. drański
związki frazeologiczne:
kawał draniazimny drań
etymologia:
(1.1) ros. дрянь[2][3].
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jerzy Stawiński, Piszczyk, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Tadeusz Kuroczycki, Wojciech Ryszard Rzepka, Zapożyczenia leksykalne z rosyjskiego w polszczyźnie pisanej, Studia Rossica Posnaniensia 10, 107-115, Poznań 1978, s. 109.