drążyć (język polski) edytuj

 
ktoś drąży (1.1) dynię
wymowa:
IPA[ˈdrɔ̃w̃ʒɨʨ̑], AS[drõũ̯žyć], zjawiska fonetyczne: nazal.asynch. ą  ?/i
znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) robić wgłębienie lub otwór
(1.2) usuwać pestki z owoców
(1.3) przen. uparcie wnikać w sedno sprawy
odmiana:
(1.1-3) koniugacja VIb
przykłady:
(1.1) Był to kanał długości pół kilometra, który okrężną drogą ciągnął się w skale wapiennej do zachodniej części miasta. Zastanawiano się, dlaczego mimo pośpiechu robotnicy nie drążyli w prostej linii, oszczędzając w ten sposób przeszło dwieście metrów znojnego wysiłku[1].
(1.3) Na jakie cele charytatywne? – drążyłem. – Na dzieci. – Skąd pani wie? – Działam w TPD. – Aha[2]
składnia:
(1.1) drążyć + B. • drążyć + N.
kolokacje:
(1.3) drążyć temat / sprawę
synonimy:
(1.1) dłubać, wiercić
(1.2) drylować
(1.3) dociekać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. drążek m, drążenie n
czas. wydrążyć
związki frazeologiczne:
kropla drąży skałękropla po kropli kamień drąży
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Zenon Kosidowski, Opowieści biblijne, 1963, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Michał Bielecki, Osiedle prominentów, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.