drängeln

drängeln (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈdʀɛŋl̩n] ​

znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) pot. pchać, przepychać, przepchnąć (np. się lub innych w kolejce)

(1.2) pot. napierać, naciskać, nalegać, nudzić

odmiana:

(1.1-2) drängel|n (drängelt), drängelte, gedrängelt (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Drängeln n, Drängelei ż, Drängerei ż, Drängler m, Dränglerin ż, Drang m

czas. drängen

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: drängeln • aufdrängeln • durchdrängeln • herausdrängeln • vorbeidrängeln • vordrängeln

źródła: