dostarczyć (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[dɔˈstart͡ʃɨt͡ɕ], AS[dostarčyć]
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) aspekt dokonany od: dostarczać
odmiana:
(1.1) koniugacja VIb
przykłady:
(1.1) Czułem, że Paweł dostarczył jej jakichś informacji na mój temat i że przechodzę jakąś osobliwą weryfikację[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dostarczyciel mos, dostarczycielka ż, dostarczenie n, dostarczenie n
czas. dostarczać ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
płn.prasł. *dostatъčitidostawić coś gdzieś, doręczyć[2]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: dostarczać
źródła:
  1. Mariusz Cieślik, Śmieszni kochankowie, 2004, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2.   Hasło „dostarczyć” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.