doskwierać (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[dɔˈskfʲjɛraʨ̑], AS[doskfʹi ̯erać], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.i → j  ?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) być uciążliwym, dawać się we znaki, męczyć, dokuczać
odmiana:
(1.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Wszystkim uczestnikom wycieczki doskwierał nieznośny upał.
(1.1) Na starość zaczęła doskwierać mu samotność.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) dokuczać, nękać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. doskwieranie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: