dopełniać

dopełniać (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. dopełnić)

(1.1) uzupełniać do całości

(1.2) czynić powinności, by coś zakończyć

czasownik zwrotny niedokonany dopełniać się (dk. dopełnić się)

(2.1) uzupełniać się nawzajem, tworząc odpowiednią całość

(2.2) stawać się realnym

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) uzupełniać, wypełniać

(1.2) czynić, realizować, spełniać, wykonywać

(2.1) uzupełniać się

(2.2) dziać się, realizować się, spełniać się, urzeczywistniać się, wydarzać się, ziszczać się, wchodzić w życie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dopełniacz mrz, dopełnianie n, dopełnienie n

czas. wypełniać, dopełnić dk.

przym. pełny

przysł. do pełna

związki frazeologiczne:

dopełniać miary

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) fill up; (1.2) complete, fulfil, get out the way, go through; (2.1) complement; (2.2) be completed, be finished
• estoński: (1.1) täitma, täide viima; (1.2) lõpetama, lõpule viima; (2.1) (teineteist) täiendama
• francuski: (1.2) accomplir, exécuter; (2.1) se compléter; (2.2) s'accomplir
• hiszpański: (1.2) cumplir; (2.1) complementarse
• niemiecki: (1.1) auffüllen, ergänzen; (1.2) erfüllen, erledigen, tun; (2.1) sich ergänzen, zusammenpassen; (2.2) sich erfüllen, geschehen

źródła: