dopłacić
dopłacić (język polski) edytuj
- znaczenia:
czasownik przechodni dokonany (ndk. dopłacać)
- (1.1) aspekt dokonany od: dopłacać
- odmiana:
- (1.1) koniugacja VIa
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik dopłacić czas przyszły prosty dopłacę dopłacisz dopłaci dopłacimy dopłacicie dopłacą czas przeszły m dopłaciłem dopłaciłeś dopłacił dopłaciliśmy dopłaciliście dopłacili ż dopłaciłam dopłaciłaś dopłaciła dopłaciłyśmy dopłaciłyście dopłaciły n dopłaciłom dopłaciłoś dopłaciło tryb rozkazujący niech dopłacę dopłać niech dopłaci dopłaćmy dopłaćcie niech dopłacą pozostałe formy czas zaprzeszły m dopłaciłem był dopłaciłeś był dopłacił był dopłaciliśmy byli dopłaciliście byli dopłacili byli ż dopłaciłam była dopłaciłaś była dopłaciła była dopłaciłyśmy były dopłaciłyście były dopłaciły były n dopłaciłom było dopłaciłoś było dopłaciło było forma bezosobowa czasu przeszłego dopłacono tryb przypuszczający m dopłaciłbym,
byłbym dopłaciłdopłaciłbyś,
byłbyś dopłaciłdopłaciłby,
byłby dopłaciłdopłacilibyśmy,
bylibyśmy dopłacilidopłacilibyście,
bylibyście dopłacilidopłaciliby,
byliby dopłaciliż dopłaciłabym,
byłabym dopłaciładopłaciłabyś,
byłabyś dopłaciładopłaciłaby,
byłaby dopłaciładopłaciłybyśmy,
byłybyśmy dopłaciłydopłaciłybyście,
byłybyście dopłaciłydopłaciłyby,
byłyby dopłaciłyn dopłaciłobym,
byłobym dopłaciłodopłaciłobyś,
byłobyś dopłaciłodopłaciłoby,
byłoby dopłaciłoimiesłów przymiotnikowy przeszły m dopłacony, niedopłacony dopłaceni, niedopłaceni ż dopłacona, niedopłacona dopłacone, niedopłacone n dopłacone, niedopłacone imiesłów przysłówkowy uprzedni dopłaciwszy rzeczownik odczasownikowy dopłacenie, niedopłacenie
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dopłacenie n, dopłata ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: dopłacać
- białoruski: (1.1) даплаціць
- bułgarski: (1.1) доплатя
- rosyjski: (1.1) доплатить
- słowacki: (1.1) doplatiť
- źródła:
- ↑ fig., Nowy budżet i kłopoty z podatkami, „Tygodnik Podhalański”, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.