dopłacić (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[dɔˈpwaʨ̑iʨ̑], AS[dopu̯aćić], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. dopłacać)

(1.1) aspekt dokonany od: dopłacać
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Miasto dopłaci również do budowy sali gimnastycznej w Rdzawce[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dopłacenie n, dopłata ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: dopłacać
źródła:
  1. fig., Nowy budżet i kłopoty z podatkami, „Tygodnik Podhalański”, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.