donc

donc (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) gw. (Górny Śląsk) upał

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) gw. (Górny Śląsk) hica

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w hasłach: gorąc, upał

źródła:

donc (język francuski)

wymowa:

IPA: [dɔ̃k] ​

​ ​ ​

znaczenia:

spójnik

(1.1) więc, zatem

(1.2) wyraz służący wzmocnieniu zdania

odmiana:

nieodm.

przykłady:

(1.1) Je pense, donc je suis. → Myślę, więc jestem. (Kartezjusz)

(1.2) Qu'elle est donc belle ! → Jakaż ona piękna!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. dunc

uwagi:

źródła: