doliczyć (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[dɔˈlʲiʧ̑ɨʨ̑], AS[dolʹičyć], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. doliczać)

(1.1) aspekt dokonany od: doliczać
odmiana:
(1.1) koniugacja VIb
przykłady:
(1.1) Wnioskował jednak, że gdy doliczy do stu, Perełka powinien dołączyć do onniego[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. doliczenie n
czas. doliczać
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: doliczać
źródła:
  1. Adam Bahdaj, Wakacje z duchami, 1962, Narodowy Korpus Języka Polskiego.