doktorant

To jest najnowsza wersja przejrzana, która została oznaczona 19 gru 2022. Od tego czasu wykonano 1 zmianę, która oczekuje na przejrzenie.
wymowa:
IPA[dɔkˈtɔrãnt], AS[doktorãnt], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba na studiach doktoranckich, ubiegająca się o stopień naukowy doktora
(1.2) środ. stud. żart. student powtarzający rok[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. doktorat m, doktor m, doktoryzowanie n
forma żeńska doktorantka ż
czas. doktoryzować się, doktoryzować ndk.
przym. doktorancki, doktorski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Barbara Magierowa, Antoni Kroh, Prywatny leksykon współczesnej polszczyzny, cz. 4, Sądecka Oficyna Wydawnicza Wojewódzkiego Ośrodka Kultury, Nowy Sącz 1995–1997, ISBN 83-85753-11-7, s. 472.