dojrzewanie (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌdɔjʒɛˈvãɲɛ], AS[doi ̯ževãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.-ni…akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) okres życia między dzieciństwem a dorosłością; zob. też dojrzewanie w Wikipedii
(1.2) proces osiągania dojrzałości przez owoc, ser lub wino
odmiana:
przykłady:
(1.1) Ta płyta była w moim środowisku tak niezbędnym atrybutem dojrzewania jak trądzik i masturbacja.[1]
(1.2) Etylen jest hormonem roślinnym, stymulującym opadanie liści, dojrzewanie owoców, starzenie się roślin.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dojrzewalnia ż, dojrzałość ż
czas. dojrzewać ndk., dojrzeć dk.
przym. dojrzały
przysł. dojrzale
związki frazeologiczne:
etymologia:
rzecz. odczas. od dojrzewać
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Szymon Hołownia, Marcin Prokop, Wszystko w porządku. Układamy sobie życie, Wydawnictwo Znak, Kraków 2013, ISBN 9788324027897.