dogorywać (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌdɔɡɔˈrɨvaʨ̑], AS[dogoryvać], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) umierać, zdychać

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. dogorzeć)

(2.1) przestawać się palić, gasnąć
odmiana:
(1.1, 2.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Psy dogorywają w schronisku.
(2.1) Stodoła już dogorywała.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dogorywanie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: