docile

docile (język angielski)

wymowa:

bryt. (RP) IPA: /ˈdəʊ.sail/ lub /ˈdɒ.saɪl/, SAMPA: /'d@UsaIl/

amer. IPA: /ˈdɑː.səl/ lub /ˈdɑː.saɪl/

wymowa amerykańska

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) potulny, łagodny, posłuszny, uległy

(1.2) pojętny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. docility

przysł. docilely

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

docile (język francuski)

wymowa:

IPA: [dɔ.sil] ​

​ ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) uległy, posłuszny, zdyscyplinowany

odmiana:

(1.1) lp docile m ż; lm dociles m ż

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) indocile

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. docilité ż

przysł. docilement

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

docile (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) uległy, posłuszny, zdyscyplinowany

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: