dobrostan (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) subiektywnie odczuwany stan zadowolenia ze swojego stanu fizycznego i psychicznego w połączeniu poczuciem bezpieczeństwa
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Od zawsze jesteśmy za całkowitym zakazem hodowli norek ze względu na środowisko, zdrowie publiczne, a przede wszystkim dobrostan zwierząt.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. dobry + -o- + stan
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: