dobrodziejstwo (język polski)

edytuj
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) książk. dobro komuś okazane
(1.2) książk. pozytywne skutki jakiegoś działania, rozwoju określonej dziedziny życia
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Ezechiasz jednak nie odwdzięczył się za wyświadczone dobrodziejstwo, ponieważ jego serce uniosło się pychą, i dlatego zapłonął gniew Boży nad nim, nad Judą i nad Jerozolimą[1].
(1.2) Korzystając z dobrodziejstw informatyki, skontaktowaliśmy się z bazą u podnóża góry.
składnia:
(1.1) dobrodziejstwo + D.
(1.2) dobrodziejstwo + D.
kolokacje:
(1.1) Boże dobrodziejstwo • wyświadczyć dobrodziejstwo • doznać dobrodziejstwa
(1.2) dobrodziejstwo ludzkości / natury / pokojuwielkie / prawdziwe / wątpliwe dobrodziejstwo • doświadczać dobrodziejstwa
synonimy:
(1.1) dobro
(1.2) korzyść, zysk
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dobrodziej mos, dobrodziejaszek mos, dobrodziejka ż
przym. dobrodziejski
związki frazeologiczne:
z dobrodziejstwem inwentarza
etymologia:
pol. dobrodziej + -stwo
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 2 Księga Kronik 32,25, Biblia Tysiąclecia Online, Poznań 2003 (tłum. Konrad Gąsiorowski).