dobroczynny
dobroczynny (język polski)
edytuj- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) przynoszący korzyść, dobry, przydatny, wartościowy
- (1.2) służący pomocą osobom potrzebującym, wspierający potrzebujących
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik dobroczynny dobroczynna dobroczynne dobroczynni dobroczynne dopełniacz dobroczynnego dobroczynnej dobroczynnego dobroczynnych celownik dobroczynnemu dobroczynnej dobroczynnemu dobroczynnym biernik dobroczynnego dobroczynny dobroczynną dobroczynne dobroczynnych dobroczynne narzędnik dobroczynnym dobroczynną dobroczynnym dobroczynnymi miejscownik dobroczynnym dobroczynnej dobroczynnym dobroczynnych wołacz dobroczynny dobroczynna dobroczynne dobroczynni dobroczynne
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.2) charytatywny
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dobroczyńca mos, dobroczynność ż
- przysł. dobroczynnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) beneficial; (1.2) charitable, eleemosynary
- arabski: (1.1) محسن, خيري (1.2) ;نافع
- białoruski: (1.1) карысны; (1.2) дабрачынны, дабрадзейны
- hiszpański: (1.1) saludable; (1.2) caritativo
- niemiecki: (1.1) wohltuend; (1.2) wohltätig, karitativ
- rosyjski: (1.1) полезный; (1.2) благотворительный
- ukraiński: (1.1) корисний, благодійний; (1.2) благодійний, благочинний
- źródła: