dobitka (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) sport. poprawienie strzału piłką lub krążkiem, końcowe uderzenie[1]
(1.2) daw. zakończenie
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dobijanie n
związki frazeologiczne:
na dobitkę
etymologia:
pol. dobić
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „dobitka” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.