dobiegaczka (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌdɔbʲjɛˈɡaʧ̑ka], AS[dobʹi ̯egačka], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) środ. fot. tryb pracy aparatu fotograficznego polegający na przewidywaniu ruchu obiektu i na tej podstawie automatycznym korygowaniu ostrości; wyprzedzający autofocus
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Dzięki dobiegaczce można zachować ostrość obiektów przybliżających się i oddalających od aparatu.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. dobiegać ndk., dobiec dk.
rzecz. dobieganie, dobiegnięcie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: