dożywocie
dożywocie (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) świadczenie pieniężne wypłacane komuś do końca życia na mocy testamentu lub umowy[1]
- (1.2) posiadanie czegoś do końca życia[1]
- (1.3) okres pozostały do końca życia[1]
- (1.4) praw. umowa cywilnoprawnej przeniesienia własności nieruchomości za zapewnienie dożywotniego utrzymania; zob. też umowa o dożywocie w Wikipedii
- (1.5) pot. kara dożywotniego pozbawienia wolności[1]; zob. też kara dożywotniego pozbawienia wolności w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dożywocie dożywocia dopełniacz dożywocia dożywoci celownik dożywociu dożywociom biernik dożywocie dożywocia narzędnik dożywociem dożywociami miejscownik dożywociu dożywociach wołacz dożywocie dożywocia
- przykłady:
- (1.5) Bronek dostał dożywocie za morderstwo.
- składnia:
- synonimy:
- (1.5) gw. (Górny Śląsk) wymienka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dożywotnik m
- przym. dożywotni
- przysł. dożywotnio
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.5) life sentence
- arabski: (1.5) السجن المؤبد
- hiszpański: (1.1) renta vitalicia ż; (1.5) cadena perpetua ż
- kaszubski: (1.5) dosmiertnô sôdzô ż
- nowogrecki: (1.5) ισόβια n lm
- słowacki: (1.5) doživotie
- włoski: (1.5) ergastolo m
- źródła:
