disfalaĵo

disfalaĵo (esperanto)

morfologia:

dis•fal•aĵ•o

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) rozpadlina, załam, załom, załamanie (np. ziemi, skały, muru)

odmiana:

(1.1)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	disfalaĵo	disfalaĵoj
akuzativo	disfalaĵon	disfalaĵojn

przykłady:

(1.1) Montriĝis, ke la akvo kolektiĝinta en disfalaĵoj sur la supro de la roko, traiĝante iom post iom, guto post guto, tra iu fendo en la arkaĵo de la groto, komencis fine guteti sur lian kapon. → Pokazało się, że woda zebrana w załamach na wierzchu skały, przedostając się z wolna i kropla po kropli przez jakąś szparę w sklepieniu jaskini, zaczęła wreszcie sączyć mu się na głowę.

(1.1) Tage ili kaŝiĝis en sekuraj kaj malfacile troveblaj lokoj meze de rokoj kaj disfalaĵoj, kaj nokte ili kuregis senspire, ĝis ili atingis la unuan katarakton. → We dnie chronili się w ukrytych i trudno dostępnych miejscach wśród skał i rozpadlin, a nocami pędzili bez wytchnienia, póki nie osiągnęli pierwszej katarakty.

składnia:

kolokacje:

(1.1) rokdisfalaĵo → rozpadlina skalna

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. disfalo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: