discipulus

discipulus (język łaciński)

discipuli (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) uczeń

odmiana:

(1) discipulus, ~i (deklinacja II)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	discipulus	discipulī
dopełniacz	discipulī	discipulōrum
celownik	discipulō	discipulīs
biernik	discipulum	discipulōs
ablatyw	discipulō	discipulīs
wołacz	discipule	discipulī

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. disciplina ż, discipula ż, discipulatus m

czas. discipulo

związki frazeologiczne:

etymologia:

źródłosłów dla ang. disciple, franc. disciple, hiszp. discípulo, port. discípulo, rum. discipol, wł. discepolo

uwagi:

źródła: