dioteletyzm (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) teol. hist. doktryna uznająca istnienie dwóch woli w Jezusie Chrystusie; zob. też dioteletyzm w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Sobór konstantynopolitański III uznał dioteletyzm za doktrynę obowiązującą w Kościele.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) monoteletyzm
hiperonimy:
(1.1) doktryna
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.