dikter

dikter (język norweski (bokmål))

wymowa:

IPA: /ˈdiktər/

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) poeta

odmiana:

(1.1) en dikter, dikteren, diktere, dikterne

przykłady:

(1.1) Mickiewicz var en stor romantisk dikter. → Mickiewicz był wielkim poetą romantycznym.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) poet

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dikt n

czas. dikte

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

dikter (język norweski (riksmål))

wymowa:

IPA: /ˈdiktər/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) poeta

odmiana:

(1.1) en dikter, dikteren, diktere, dikterne

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) poet

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dikt n

czas. dikte

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: