diatopiczny

diatopiczny (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) jęz. uwarunkowany terytorialnie, regionalnie

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	diatopiczny		diatopiczna	diatopiczne	diatopiczni	diatopiczne
dopełniacz	diatopicznego		diatopicznej	diatopicznego	diatopicznych
celownik	diatopicznemu		diatopicznej	diatopicznemu	diatopicznym
biernik	diatopicznego	diatopiczny	diatopiczną	diatopiczne	diatopicznych	diatopiczne
narzędnik	diatopicznym		diatopiczną	diatopicznym	diatopicznymi
miejscownik	diatopicznym		diatopicznej	diatopicznym	diatopicznych
wołacz	diatopiczny		diatopiczna	diatopiczne	diatopiczni	diatopiczne
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Termin diatopiczny został upowszechniony przez Eugena Coșeriu na oznaczenie wewnętrznego zróżnicowania języków historycznych w planie przestrzennym, geograficznym.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. διά- + τόπος + -czny

uwagi:

(1.1) por. diachroniczny • diafazyczny • diaintegratywny • diamezyczny • diatechniczny • diatopiczny • diastratyczny

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) diatopic
• niemiecki: (1.1) diatopisch

źródła: