diagnozowanie

diagnozowanie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌdʲjaɡnɔzɔˈvãɲɛ], AS: [dʹi ̯agnozovãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.• i → j  ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) med. stawianie diagnozy

(1.2) ustalanie przyczyn jakiegoś zjawiska i tego, jaki jest stan rzeczy

odmiana:

(1.1-2) blm;

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	diagnozowanie
dopełniacz	diagnozowania
celownik	diagnozowaniu
biernik	diagnozowanie
narzędnik	diagnozowaniem
miejscownik	diagnozowaniu
wołacz	diagnozowanie

przykłady:

(1.1) Niepowodzenia w diagnozowaniu wynikają prawdopodobnie z niedoceniania częstości występowania tych zaburzeń wśród płci żeńskiej oraz niedoskonałości kryteriów klasyfikujących.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zdiagnozowanie n, diagnoza ż, diagnostyka ż, diagnostyk m, diagnosta m

czas. diagnozować ndk., zdiagnozować dk.

przym. diagnostyczny, diagnozowalny

przysł. diagnostycznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

rzecz. odczas. od diagnozować

uwagi:

tłumaczenia:

• bułgarski: (1.1) диагнозиране n, диагностиране n, диагностициране n
• ukraiński: (1.1) діагностування n
• węgierski: (1.1) diagnosztizálás

źródła: