diablica

diablica (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) folk. mit. żeńska forma diabła

(1.2) przen. zła kobieta

(1.3) przen. wiedźma, czarownica

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	diablica	diablice
dopełniacz	diablicy	diablic
celownik	diablicy	diablicom
biernik	diablicę	diablice
narzędnik	diablicą	diablicami
miejscownik	diablicy	diablicach
wołacz	diablico	diablice

przykłady:

(1.1) Na moczarach spotykają się diablice i porywają młode łosie.

(1.2) Ta diablica z parteru znowu mnie zwyzywa.

(1.3) To diablica zamknęła Jasia w komórce, chcąc go potem zjeść.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) jędza, sekutnica, złośnica

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. diabeł m, diablę n

przym. diabli, diabelski, diabelny

przysł. diablo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) she-devil; (1.2) she-devil
• arumuński: (1.1) dracsã
• białoruski: (1.1) чартоўка ż
• francuski: (1.1) diablesse ż; (1.2) diablesse ż
• hiszpański: (1.1) diabla ż, diablesa ż
• interlingua: (1.1) diabolessa
• jidysz: (1.1) שדיכע ż (szedeche / szediche)
• niemiecki: (1.1) Teufelin ż; (1.2) Teufelin ż, Teufelsweib n, Drachen m
• włoski: (1.1) diavola ż; (1.2) diavola ż

źródła: