diablica
diablica (język polski)
edytuj- wymowa:
- ⓘ
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik diablica diablice dopełniacz diablicy diablic celownik diablicy diablicom biernik diablicę diablice narzędnik diablicą diablicami miejscownik diablicy diablicach wołacz diablico diablice
- przykłady:
- (1.1) Na moczarach spotykają się diablice i porywają młode łosie.
- (1.2) Ta diablica z parteru znowu mnie zwyzywa.
- (1.3) To diablica zamknęła Jasia w komórce, chcąc go potem zjeść.
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. diabeł m, diablę n, diablątko n
- przym. diabli, diabelski, diabelny
- przysł. diablo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) she-devil; (1.2) she-devil
- arumuński: (1.1) dracsã[1]
- białoruski: (1.1) чартоўка ż
- francuski: (1.1) diablesse ż; (1.2) diablesse ż
- hiszpański: (1.1) diabla ż, diablesa ż
- interlingua: (1.1) diabolessa
- jidysz: (1.1) שדיכע ż (szedeche / szediche)
- niemiecki: (1.1) Teufelin ż; (1.2) Teufelin ż, Teufelsweib n, Drachen m
- włoski: (1.1) diavola ż; (1.2) diavola ż
- źródła:
- ↑ Tomasz Klimkowski, Dziedzictwo greckie w języku rumuńskim i arumuńskim, „Balcanica Posnaniensia. Acta et studia”, XIX, Poznań 2012, Wydawnictwo Instytutu Historii UAM, s. 27.