dezorientacja (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌdɛzɔrʲjɛ̃nˈtaʦ̑ʲja], AS[dezorʹi ̯ẽntacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) brak orientacji w jakiejś sprawie, niewłaściwy pogląd
(1.2) utrata lub zaburzenie orientacji dotyczącej czasu, miejsca, sytuacji lub tożsamości[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) orientacja, orientowanie się, znajomość rzeczy, rozumienie
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. dezorientować, zdezorientować
przym. zdezorientowany
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac.
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „dezorientacja” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.