dewizochłonność
dewizochłonność (język polski) edytuj
- wymowa:
- IPA: [ˌdɛvʲizɔxˈwɔ̃nːɔɕʨ̑], AS: [devʹizoχu̯õ•ność], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.• gemin.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) ekon. relacja pomiędzy ilością dewiz (walut obcych) wydanych na określone składniki do wartości towarów z nich wyprodukowanych[1]
- (1.2) ekon. całkowite zapotrzebowanie na dewizy (walut obce)[1]
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik dewizochłonność dopełniacz dewizochłonności celownik dewizochłonności biernik dewizochłonność narzędnik dewizochłonnością miejscownik dewizochłonności wołacz dewizochłonności
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. dewizochłonny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Nowe słownictwo polskie: materiały z prasy lat 1972-1981, Tom 1, red. Danuta Tekiel, Instytut Języka Polskiego (Polska Akademia Nauk), Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1988, ISBN 9788304027374, s. 60.