deuton

deuton (język polski)

deuton (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) daw. fiz. chem. deuteron

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	deuton	deutony
dopełniacz	deutonu	deutonów
celownik	deutonowi	deutonom
biernik	deuton	deutony
narzędnik	deutonem	deutonami
miejscownik	deutonie	deutonach
wołacz	deutonie	deutony

przykłady:

(1.1) Dla budowy atomu azotu (ciężar atomowy w zaokrągleniu 14) mamy wzór: N¹⁴ = π₇ w₇ = α₃η (7 protonów i 7 neutronów, albo 3 heljony i 1 deuton).

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) współcz. deuteron

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

(1.1) deuter

meronimy:

(1.1) proton, neutron

wyrazy pokrewne:

rzecz. deuter m, deuteron m, deuterowanie n

czas. deuterować ndk.

przym. deuterowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) ang. deuton < ang. deuter + -on

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: deuteron

źródła:

deuton (język angielski)

deuton (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) daw. fiz. chem. deuteron

odmiana:

(1.1) lp deuton; lm deutons

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

deuton (interlingua)

deuton (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) daw. fiz. chem. deuton

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: