destruować
destruować (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik przechodni niedokonany
- odmiana:
- (1.1) koniugacja IV
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik destruować czas teraźniejszy destruuję destruujesz destruuje destruujemy destruujecie destruują czas przeszły m destruowałem destruowałeś destruował destruowaliśmy destruowaliście destruowali ż destruowałam destruowałaś destruowała destruowałyśmy destruowałyście destruowały n destruowałom destruowałoś destruowało tryb rozkazujący niech destruuję destruuj niech destruuje destruujmy destruujcie niech destruują pozostałe formy czas przyszły m będę destruował,
będę destruowaćbędziesz destruował,
będziesz destruowaćbędzie destruował,
będzie destruowaćbędziemy destruowali,
będziemy destruowaćbędziecie destruowali,
będziecie destruowaćbędą destruowali,
będą destruowaćż będę destruowała,
będę destruowaćbędziesz destruowała,
będziesz destruowaćbędzie destruowała,
będzie destruowaćbędziemy destruowały,
będziemy destruowaćbędziecie destruowały,
będziecie destruowaćbędą destruowały,
będą destruowaćn będę destruowało,
będę destruowaćbędziesz destruowało,
będziesz destruowaćbędzie destruowało,
będzie destruowaćczas zaprzeszły m destruowałem był destruowałeś był destruował był destruowaliśmy byli destruowaliście byli destruowali byli ż destruowałam była destruowałaś była destruowała była destruowałyśmy były destruowałyście były destruowały były n destruowałom było destruowałoś było destruowało było forma bezosobowa czasu przeszłego destruowano tryb przypuszczający m destruowałbym,
byłbym destruowałdestruowałbyś,
byłbyś destruowałdestruowałby,
byłby destruowałdestruowalibyśmy,
bylibyśmy destruowalidestruowalibyście,
bylibyście destruowalidestruowaliby,
byliby destruowaliż destruowałabym,
byłabym destruowaładestruowałabyś,
byłabyś destruowaładestruowałaby,
byłaby destruowaładestruowałybyśmy,
byłybyśmy destruowałydestruowałybyście,
byłybyście destruowałydestruowałyby,
byłyby destruowałyn destruowałobym,
byłobym destruowałodestruowałobyś,
byłobyś destruowałodestruowałoby,
byłoby destruowałoimiesłów przymiotnikowy czynny m destruujący, niedestruujący ż destruująca, niedestruująca destruujące, niedestruujące n destruujące, niedestruujące imiesłów przymiotnikowy bierny m destruowany, niedestruowany destruowani, niedestruowani ż destruowana, niedestruowana destruowane, niedestruowane n destruowane, niedestruowane imiesłów przysłówkowy współczesny destruując, nie destruując rzeczownik odczasownikowy destruowanie, niedestruowanie
- przykłady:
- (1.1) W takich warunkach demagogia partii politycznych destruuje politykę państwa[2]
- (1.1) Miliony ludzi, których wyobrażenie szczęścia łączy się z symboliczną konsumpcją, popadają w katastrofalne długi, niszczą sobie życie, zaharowują się, destruują rodziny, skazują się na samotność[3].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. destrukcja ż, destruktor m
- przym. destrukcyjny, destruktywny
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „destruować” w: Wielki słownik języka polskiego PWN, red. Stanisław Dubisz, t. I, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2018, ISBN 978–83–01–19910–4, s. 622.
- ↑ Kazimierz Michał Ujazdowski, Żywotność konserwatyzmu: idee polityczne Adolfa Bocheńskiego, 2005, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Jacek Żakowski, Polityka nr 2601, 2007-04-21, Narodowy Korpus Języka Polskiego.