deskorolkarz (język polski)

edytuj
 
deskorolkarz (1.1)
wymowa:
IPA[ˌdɛskɔˈrɔlkaʃ], AS[deskorolkaš], zjawiska fonetyczne: wygł.akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) sport. ktoś, kto jeździ na deskorolce
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Kilku deskorolkarzy rozjeżdżało plac przed pomnikiem.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) deskorolkowicz, deskorolkowiec, skateboardzista, skater, skejt
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) deskarz
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. deskorolkarstwo n, deskorolka ż
forma żeńska deskorolkarka
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. deskorolka + -arz
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: