denerwujący (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA: [ˌdɛ̃nɛrvuˈjɔ̃nt͡sɨ], AS: [dnervui ̯õncy], zjawiska fonetyczne: nazal.asynch. ą akc. pob.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wprowadzający w stan zdenerwowania, irytacji, wywołujący zdenerwowanie; dokuczliwy, wkurzający
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Jego pretensjonalne zainteresowanie sztuką było wyjątkowo denerwujące.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wpieniający, wnerwiający
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. denerwować
przysł. denerwująco
rzecz. denerwowanie, zdenerwowanie, poddenerwowanie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: