denerwować (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌdɛ̃nɛrˈvɔvaʨ̑], AS[dnervovać], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

czasownik niedokonany (dk. zdenerwować)

(1.1) działać komuś na nerwy, wyprowadzać kogoś z równowagi emocjonalnej / psychicznej

czasownik zwrotny niedokonany denerwować się (dk. zdenerwować się)

(2.1) być czymś przejętym, wzburzonym, podekscytowanym; odczuwać zdenerwowanie
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
(2.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Denerwuje mnie twoje zachowanie.
(2.1) Bardzo denerwowałem się przed trudną rozmową.
składnia:
kolokacje:
(2.1) denerwować się przed egzaminem
synonimy:
(1.1) irytować, niepokoić, zakłócać spokój, mącić, drażnić, dolewać oliwy do ognia; pot. wnerwiać; wulg. wkurwiać
antonimy:
(1.1) uspokajać, lać oliwę na wzburzone morze
(2.1) uspokajać się
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) przeszkadzać, prowokować
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zdenerwowanie n, denerwowanie n, nerw mrz, nerwica ż
przym. zdenerwowany, nerwowy, denerwujący
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: