demobilizacja

demobilizacja (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌdɛ̃mɔbʲilʲiˈzaʦ̑ʲja], AS: [dẽmobʹilʹizacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rozbrojenie, przejście sił zbrojnych państwa ze stanu wojennego do stanu pokojowego

(1.2) zwalnianie odbywających czynną służbę wojskową do rezerwy

(1.3) przen. utrata motywacji do działania

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	demobilizacja
dopełniacz	demobilizacji
celownik	demobilizacji
biernik	demobilizację
narzędnik	demobilizacją
miejscownik	demobilizacji
wołacz	demobilizacjo

przykłady:

(1.2) Rząd Rwandy planuje demobilizację wielu żołnierzy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1-3) mobilizacja

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. demobilizować

rzecz. demobilizowanie n

przym. demobilizacyjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) demobilization; (1.2) demobilization
• baskijski: (1.1) desmobilizazio; (1.2) desmobilizazio; (1.3) desmobilizazio
• białoruski: (1.1) дэмабілізацыя ż; (1.2) дэмабілізацыя ż; (1.3) дэмабілізацыя ż
• duński: (1.2) demobilisering w
• francuski: (1.1) démobilisation ż
• hiszpański: (1.1) desmovilización ż; (1.2) desmovilización ż
• nowogrecki: (1.1) αποστράτευση ż; (1.2) αποστράτευση ż
• rosyjski: (1.1) демобилизация ż; (1.2) демобилизация ż; (1.3) демобилизация ż
• szwedzki: (1.1) demobilisering w; (1.2) demobilisering w
• turecki: (1.2) terhis
• ukraiński: (1.1) демобілізація ż; (1.2) демобілізація ż; (1.3) демобілізація ż

źródła: