dekutimiĝi

dekutimiĝi (esperanto)

morfologia:

de•kutim•iĝ•i

wymowa:

znaczenia:

czasownik

(1.1) odzwyczajać się

odmiana:

(1.1)

 

tempo	vortformo	aktiva participo	pasiva participo
nuna	dekutimiĝas	dekutimiĝanta	dekutimiĝata
pasinta	dekutimiĝis	dekutimiĝinta	dekutimiĝita
venonta	dekutimiĝos	dekutimiĝonta	dekutimiĝota
kondicionalo	dekutimiĝus
imperativo	dekutimiĝu

przykłady:

(1.1) Jam de tre longe la militistaro - Dekutimiĝis de l' oferoj sangaj. → Już bardzo dawno wojsko odzwyczaiło się od krwawych ofiar.

(1.1) Li finpretigis perkorespondan metodon por progresive dekutimiĝi el tabako, sendolore. → Ukończył przygotowanie korespondencyjnej metody by progresywnie odzwyczajać się bezboleśnie od tytoniu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) malkutimi

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dekutimiĝo

czas. dekutimigi, kutimiĝi, alkutimiĝi

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: