dekoracja (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌdɛkɔˈraʦ̑ʲja], AS[dekoracʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) element upiększający, ozdabiający dany przedmiot, budynek lub jego wnętrze
(1.2) w lm: plastyczne tło sceny teatralnej
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Smukła sylwetka i subtelna dekoracja tego neogotyckiego kościoła jest niezwykła.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ozdoba
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. udekorowanie n, dekorowanie n, dekoracyjność ż, dekoratywność ż, dekoratorstwo n, dekorator m, dekoratorka ż, dekoratornia ż
czas. dekorować ndk., udekorować dk.
przym. dekoracyjny, dekoratorski
przysł. dekoracyjnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
francuski z łaciny
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „dekoracja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.