degeneracja

degeneracja (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) postępowanie, zachowanie lub moralność niezgodne z powszechnie akceptowanymi normami

(1.2) biol. nieodwracalne zmiany patologiczne w komórkach, tkankach albo narządach

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	degeneracja	degeneracje
dopełniacz	degeneracji	degeneracji / przest. degeneracyj
celownik	degeneracji	degeneracjom
biernik	degenerację	degeneracje
narzędnik	degeneracją	degeneracjami
miejscownik	degeneracji	degeneracjach
wołacz	degeneracjo	degeneracje

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1-1.2) zwyrodnienie, wynaturzenie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. degenerat m, degeneratka ż, degenerowanie n

czas. degenerować się

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. degenerare → wyradzać się

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) degeneration; (1.2) degeneration
• białoruski: (1.1) выраджэнне n; (1.2) дэгенерацыя ż, выраджэнне n
• bułgarski: (1.1) дегенерация ż; (1.2) дегенерация ż
• duński: (1.2) degeneration w, degenerering w
• norweski (bokmål): (1.1) degenerasjon m; (1.2) degenerasjon m
• norweski (nynorsk): (1.1) degenerasjon m; (1.2) degenerasjon m
• szwedzki: (1.2) degeneration w

źródła: