daremny (język polski)Edytuj

wymowa:
IPA[daˈrɛ̃mnɨ], AS[darmny], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) niedający żadnych wyników[1]
(1.2) daw. bezpłatny, nieodpłatny[2]
(1.3) daw. bez przyczyny, nieuzasadniony[2]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Daremne żalepróżny trud, / Bezsilne złorzeczenia! / Przeżytych kształtów żaden cud / Nie wróci do istnienia[3].
składnia:
kolokacje:
(1.1) daremny żal / płacz / wysiłek/…
synonimy:
(1.1) bezcelowy, bezowocny, bezpłodny, bezproduktywny, bezskuteczny, czczy, nadaremny, nieskuteczny, płonny, próżny, syzyfowy
antonimy:
(1.1) skuteczny
hiperonimy:
(1.1) niepotrzebny
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. daremność ż, daremnik mos, daremniak mos
czas. udaremnić dk., udaremniać ndk.
przym. nadaremny
przysł. daremnie, nadaremno
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *darъmьnъbezpłatny, bezużyteczny, bezwartościowy[4]
por. darmo
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „daremny” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 2,0 2,1   Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. I, Warszawa 1900–1927, s. 426.
  3. Adam Asnyk, Daremne żale.
  4.   Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.