darbuka
darbuka (język polski)
edytuj
- wymowa:
- ⓘ
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) muz. rodzaj arabskiego bębna o kielichowatym kształcie popularnego na Środkowym Wschodzie, w Lewancie i krajach Maghrebu; zob. też darbuka w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik darbuka darbuki dopełniacz darbuki darbuk celownik darbuce darbukom biernik darbukę darbuki narzędnik darbuką darbukami miejscownik darbuce darbukach wołacz darbuko darbuki
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) bęben
- hiponimy:
- (1.1) tombak
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) goblet drum, darabouka, darbuka
- arabski: (1.1) دربوكة ż
- szwedzki: (1.1) darbuka w
- turecki: (1.1) darbuka
- źródła:
darbuka (język angielski)
edytuj - znaczenia:
rzeczownik
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) goblet drum, darabouka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
darbuka (język szwedzki)
edytuj - wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
darbuka (język turecki)
edytuj - wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła: