wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) daw. hist. ten, kto płacił dań, daninę[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dań ż, danina ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. dań + -nik
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „dannik” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.