Podobna pisownia Podobna pisownia: džentelmen

dżentelmen (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ʤ̑ɛ̃nˈtɛlmɛ̃n], AS[ǯẽntelmẽn], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mężczyzna nienaganny pod względem form towarzyskich, taktowny, honorowy, godny zaufania, kulturalny, dobrze wychowany, uprzejmy, postępujący szlachetnie[1][2], zob. też dżentelmen w Wikipedii
(1.2) mężczyzna wytworny, elegancko ubrany, elegancki[2]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Dżentelmen nie zostawia damy bez odpowiedzi.[3]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
gentleman
antonimy:
cham
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. gentleman m
przym. dżentelmeński
przysł. dżentelmeńsko
związki frazeologiczne:
etymologia:
ang. gentlemanszlachcic < ang. gentleszlachetny, st.franc. gentilszlachetny, z dobrej rodziny, łac. gentilisnależący do tej samej rodziny < łac. gensród, klan + ang. manczłowiek[1][4]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.
  2. 2,0 2,1   Hasło „dżentelmen” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Tadeusz Dołęga-Mostowicz, Pamiętnik pani Hanki
  4. Hasło „gentleman” w: Online Etymology Dictionary.