dżentelmeński (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA: [ˌd͡ʒɛ̃ntɛlˈmɛ̃j̃sʲci], AS: ntelmĩ ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.rozs. artyk.akc. pob.
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z dżentelmenem, dotyczący dżentelmena

przymiotnik jakościowy

(2.1) właściwy dżentelmenowi
odmiana:
(1.1)
(2.1)
przykłady:
(2.1) Lenistwo, szlachetna cnota dżentelmeńska, jest owocem długich beztroskich lat prosperity, obfitości i spokoju[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) dżentelmeński układ • dżentelmeńska umowa
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dżentelmen m, dżentelmeństwo n
przysł. dżentelmeńsko
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jerzy Zaruba, Z pamiętników bywalca, 2007, Narodowy Korpus Języka Polskiego.