długowieczność (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) długie życie[1]; zob. też długowieczność w Wikipedii
(1.2) długie trwanie[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Japonia stoi na czele państw na świecie pod względem długowieczności swoich mieszkańców: 87,2 lat dla kobiet i 81 dla mężczyzn.
(1.1) Budyń jest na długowieczność. Z tym że waniliowyszeptały kobiety, usiłując wytłumaczyć w ten sposób upodobania doktora do mlecznych deserów[2].
(1.2) Rad bowiem należy do grupy pierwiastków ziem alkalicznych o wybitnie określonych własnościach, a jakkolwiek ilość jego w rudach uranu jest nader mała (najwyżej około 500 mgr. na tonnę), to jednak przy względnej długowieczności radu (okres półtrwania wynosi 1600 lat) ilość ta jest wystarczająca, aby można było wyodrębnić czyste sole radu, określić jego ciężar atomowy (226, 0), a nawet otrzymać Ra w stanie metalu[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. długowieczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. długo + wieczność
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1   Hasło „długowieczność” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Barbara Kosmowska, Hermańce, 2008, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  3. Maria Skłodowska-Curie, Stan obecny chemji polonu, Warszawa, 1926