dělitel

dělitel (język czeski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) mat. dzielnik

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dělitel	dělitelé / dělitele
dopełniacz	dělitele	dělitelů
celownik	děliteli	dělitelům
biernik	dělitele / dělitel	dělitele
wołacz	děliteli	dělitelé / dělitele
miejscownik	děliteli	dělitelích
narzędnik	dělitelem	děliteli

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dělitelnost

czas. dělit, dělit se

przym. dělený, dělicí, dělitelný

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: