dębniański (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[dɛ̃mbʲˈɲä̃j̃sʲci], AS[dẽmbʹńä̃ĩ ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.nazal.asynch. ę rozs. artyk. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dotyczący Dębna, związany z Dębnem, pochodzący z Dębna[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Piękny wieniec dożynkowy z kłosów zbóż i kosze z plonami owoców i warzyw wykonały dębniańskie gospodynie[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Dębno n, dębnianin m, dębnianka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „Dębno” w: Jan Grzenia, Słownik nazw własnych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002, ISBN 83-01-13710-X, s. 140.
  2. (zach), Gazeta Krakowska, 04/09/2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.