dítě

dítě (język czeski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) dziecko (młody człowiek)

(1.2) dziecko (syn albo córka rodziców)

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dítě	děti
dopełniacz	dítěte	dětí
celownik	dítěti	dětem
biernik	dítě	děti
wołacz	dítě	děti
miejscownik	dítěti	dětech
narzędnik	dítětem	dětmi

przykłady:

(1.2) Mám jedno dítě, ale sestře odrostly čtyři velké děti. → Mam jedno dziecko, jednak siostrze wyrosły cztery duże dzieci.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) reg. děcko, mládě

(1.2) potomek

antonimy:

(1.1) dospělý

(1.2) rodič

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. děcák m, děcko, děťátko, dětičky, dětina

czas. dětinštět

przym. dětský, bezdětný, dětinský

związki frazeologiczne:

dítě štěstěny • vylít vaničku i s dítětem

etymologia:

uwagi:

liczba mnoga: rodzaj żeński – wzorzec kost (kosti, …)

źródła: