défaire (język francuski) edytuj

wymowa:
IPA/de.fɛʁ/ ?/i
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) niszczyć/zniszczyć, burzyć/zburzyć[1]
(1.2) pruć/spruć[1]
(1.3) rozpakowywać/rozpakować[1]
(1.4) rozbierać/rozebrać[1]
(1.5) rozwikływać/rozwikłać[1]
(1.6) wojsk. pobić, zwyciężyć (wroga)[1]
(1.7) wycieńczać/wycieńczyć, wyniszczać/wyniszczyć[1]
(1.8) uwalniać/uwolnić, wybawiać/wybawić[1]

czasownik zwrotny se défaire

(2.1) pruć się/spruć się[1]
(2.2) rozwiązywać się/rozwiązać się[1]
(2.3) rozpinać się/rozpiąć się[1]
(2.4) pozbywać się/pozbyć się[1]
(2.5) psuć się/zepsuć się (o winie)[1]
odmiana:
(1) ims. défaisant • przesz. (avoir) défait • ter. je défais, tu défais, il défait, nous défaisons, vous défaites, ils défont • przysz. défer- • subjonctif défass- • zobacz pełną odmianę
(2) ims. se défaisant • przesz. (s'être) défait • ter. je me défais, tu te défais, il se défait, nous nous défaisons, vous vous défaites, ils se défont • przysz. se défer- • subjonctif se défass- • zobacz pełną odmianę
przykłady:
(1.6) Notre armée a défait l'ennemi !Nasza armia pokonała wroga!
(2.2) Ta cravate s'est défait.Twój krawat się rozwiązał.
(2.4) Il s'est défait d'un domestique. → (On) pozbył się służącego.
składnia:
(1) défaire qqch / qqn
(2.4) défaire de qqch / qqn
kolokacje:
synonimy:
(1.6) battre
(1.8) débarasser, délivrer
(2.4) se dégager, abandonner
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. défaite ż, défaitisme m, défaitiste m ż
przym. défaisable, défait, défaitiste, défaite
związki frazeologiczne:
fqire et défaire c'est toujours travailler
etymologia:
franc. dé- + faire
uwagi:
źródła:
  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 Jerzy Dobrzyński, Irena Kaczuba, Bogusława Frosztęga, Wielki słownik francusko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1983, ISBN 83-214-0332-8.