czytnik (1.1)
 
czytnik (1.2)
 
czytnik (1.4) mikrofilmów
 
okno czytnika (1.5) RSS
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) inform. urządzenie odczytujące dane zapisane na karcie pamięci (magnetycznej lub elektronicznej)[1]
(1.2) inform. urządzenie fotooptyczne odczytujące dane zakodowane kodem kreskowym, np. cenę towaru w sklepie[1]
(1.3) inform. urządzenie elektroniczne potrafiące rozpoznawać znaki[1]
(1.4) inform. urządzenie, z którego można czytać teksty jak z książki
(1.5) inform. program komputerowy, dzięki któremu można czytać informacje z określonych kanałów informacji, np. RSS, IRC
odmiana:
(1.1-5)
przykłady:
(1.1) Coraz popularniejsze elektroniczne karty pamięci stosowane powszechnie w aparatach i kamerach cyfrowych czy telefonach komórkowych można odczytywać m.in. za pomocą zewnętrznych i wewnętrznych czytników kart podłączanych do komputera przez port USB.
(1.2) W jednej z kas zepsuł się czytnik.
składnia:
kolokacje:
(1.4) czytnik książek elektronicznychczytnik e-książekczytnik e-bookówe-czytnik
synonimy:
(1.2) skaner
(1.3) skaner
(1.4) książk. opton
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) urządzenie
(1.2) urządzenie
(1.3) urządzenie
(1.4) urządzenie
(1.5) program
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. czytelnik m, czytelniczka ż, czytelnictwo n, czytelnia ż, czytanka ż, czytelność ż, czytadło n, czytanie n, czytywanie n, przeczytanie n, poczytność ż
czas. czytać ndk., przeczytać dk.
przym. czytelniczy, czytelniany, czytelny, czytnikowy, poczytny
przysł. czytelnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zob. też czytnik w Wikipedii
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 Słownik Informatyczny, Videograf II, Katowice 2008, ISBN 978-83-7183-646-6, s. 40.