czworaczek

czworaczek (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) jedno dziecko z czworga urodzonych podczas tego samego porodu

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) zdrobn. od czworak

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	czworaczek	czworaczki
dopełniacz	czworaczka	czworaczków
celownik	czworaczkowi	czworaczkom
biernik	czworaczka	czworaczki
narzędnik	czworaczkiem	czworaczkami
miejscownik	czworaczku	czworaczkach
wołacz	czworaczku	czworaczki

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	czworaczek	czworaczki
dopełniacz	czworaczka	czworaczków
celownik	czworaczkowi	czworaczkom
biernik	czworaczek	czworaczki
narzędnik	czworaczkiem	czworaczkami
miejscownik	czworaczku	czworaczkach
wołacz	czworaczku	czworaczki

przykłady:

(1.1) Michał jest czworaczkiem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. czworak m, czwórka ż, cztery n

licz. cztery, czwarty, czworo

przym. czwarty

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) quadruplet
• hiszpański: (1.1) cuatrillizo m

źródła: