czwartkowy

czwartkowy (język polski)

wymowa:

IPA: [ʧ̑fartˈkɔvɨ], AS: [čfartkovy], zjawiska fonetyczne: post. utr. dźw. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) związany z czwartkiem; dziejący się w czwartek

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	czwartkowy		czwartkowa	czwartkowe	czwartkowi	czwartkowe
dopełniacz	czwartkowego		czwartkowej	czwartkowego	czwartkowych
celownik	czwartkowemu		czwartkowej	czwartkowemu	czwartkowym
biernik	czwartkowego	czwartkowy	czwartkową	czwartkowe	czwartkowych	czwartkowe
narzędnik	czwartkowym		czwartkową	czwartkowym	czwartkowymi
miejscownik	czwartkowym		czwartkowej	czwartkowym	czwartkowych
wołacz	czwartkowy		czwartkowa	czwartkowe	czwartkowi	czwartkowe
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Każde czwartkowe popołudnia spędzamy razem z wnukami.

składnia:

kolokacje:

(1.1) obiady czwartkowe

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. czwartek m

przym. czwarty

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) чацвярговы
• bułgarski: (1.1) четвъртъчен
• czeski: (1.1) čtvrteční
• esperanto: (1.1) ĵaŭda
• niemiecki: (1.1) w złożeniach Donnerstags-
• rosyjski: (1.1) четверговый
• słowacki: (1.1) štvrtkový
• ukraiński: (1.1) четверговий
• węgierski: (1.1) csütörtöki

źródła: